Home » Review

Spannend debuut bij Ballet Vlaanderen

Joanna Fox

Ballet Vlaanderen, sinds 2015 onder artistieke leiding van Sidi Larbi Cherkaoui, toont de mixed bill ‘Hans van Manen / Sidi Larbi Cherkaoui,’ In dit spannend debuutprogramma gaat Cherkaoui (1976) de dialoog aan met de Nederlandse choreograaf van wereldfaam, Hans van Manen (1932).

Ballet Vlaanderen danst naast Four Schumann Pieces en SOLO van Van Manen ook Faun  van Cherkaoui. Ook is nieuw werk van Cherkaoui te zien: het wondermooie FALL, op muziek van Arvo Part. Gezien op 19 februari 2016, Koninklijk Theater Carré, Amsterdam.

Mixed Bill van Ballet Vlaanderen

In Four Schumann Pieces (1975) van Van Manen verbeelden vijf dansparen op sobere wijze het romantische verlangen van een solist. Faun (2009) van Cherkaoui, is een sensueel en spannend duet tussen een faun en een nimpf. Het lenig danskoppel Nicola Wills en Philipe Lens schitteren door hun adembenemende optreden. In het humorvolle ballet Solo (1997) van Van Manen dansen drie mannen afwisselend een kort deel van een snelle solo op Bach’s Vioolpartitas, om mogelijke - maar niet heuse - uitputting te voorkomen.

FALL, van Cherkaoui, verwijst naar de vallende en verkleurende herfstbladeren en het continue spel van het (dansers-)lichaam met de zwaartekracht. In FALL wisselen 29 dansers elkaar af in groepen, duetten en solo’s. Zij zijn omringd door een vierkant universum dat begrensd lijkt door licht golvende metershoge doeken. Een groep dansers achter dit decor creëert een prachtig schaduwspel in dialoog met de dansers op de voorgrond. Tot slot verdwijnt de laatste danseres draaiend om haar as en hoog op spitzen terug naar het middelpunt.

Fall, © Filip Van Roe

(R-) Evolutie binnen dans

Hans van Manen (1932) en Sidi Larbi Cherkaoui (1976) houden van het oprekken van traditionele ballet-en dansgrenzen. Terwijl zij gebruikmaken van het beste uit verschillende tradities, geven Van Manen en Cherkaui elk daar een eigentijdse signatuur aan. Bij Van Manen resulteert dit in een heldere, strakke en sober lijnenspel en bij Cherkaoui in vloeiende, sensuele en acrobatische bewegingsreeksen.

Uit reacties van het publiek blijkt dat de tijdsgeest waarbinnen Van Manen zijn balletten eind vorige eeuw creëerde, niet als vanzelfsprekend door iedereen begrepen wordt. Ziehier: de welbekende generatiekloof. Het blijft spannend.

Nog te zien in Schouwburg Leuven, Belgie, op 25 en 26 februari 2016 Ga voor meer informatie naar Opera Ballet Vlaanderen https://operaballet.be