Home » Reportage
Dansen op beton

Dansen op beton

In de zomer van 2016 wordt er weer op locatie gedanst. Conny Janssen Danst voert in een voormalige gashouder in Rotterdam Courage op, een poëtische voorstelling over de kracht van verbeelding. Hoe anders is dat nu, dansen op zo’n rauwe, industriële plek?

DE CHOREOGRAAF

Conny Janssen: ‘Bij dansen op locatie zit je in een totaal andere omgeving. Dat betekent dat ik vanaf nul ga kijken naar zo’n plek, welk verhaal voeg ik eraan toe en hoe laat ik mij erdoor inspireren? Dan starten we opnieuw het onderzoek met elkaar: wat voor soort kostuums, muziek, licht en beeld gebruiken we daar? We hebben voor de immens grote, ronde ruimte van de gashouder gekozen, omdat ik wil dat het publiek rondom de dansers zit, als een magische kring. Zo wordt het publiek deelgenoot van de voorstelling. Zonder overigens aan publieksparticipatie te doen, want daar houd ik niet van, maar het is een andere beleving… Tegelijkertijd betekent het voor de danser ‘there is no room to hide’. Je rug wordt gelezen, je zijkant, voorkant… Als choreograaf moet ik daar rekening mee houden. Hoe zet ik de dans in de ruimte, en in welke richting? Diagonalen zijn er niet. Om ons te oriënteren verdeel ik de ruimte in een soort uurwerk.’

DE MUZIKANT

Maartje Teussink: ‘Voor mij speelt vooral de vraag hoe je omgaat met zo’n enorme ronde ruimte en hoe de klank reikt. Er wordt hard gewerkt om dat goed te maken. Aan de voorstelling werkt een koor mee, waarvoor ik ook muziek heb geschreven. De klanken zijn in de repetities vrij mechanisch, omdat het geluid uit een sampler komt. Maar in de voorstelling zal het een haast sacraal effect hebben, al die koorleden. Dat is een spannend proces.’

DE DANSER

Christiaan De Donder: ‘We dansen elke avond op dezelfde plek, maar het is elke keer weer anders, het gaat steeds dieper en dieper. Dat vind ik wel speciaal aan locatievoorstellingen. Een betonnen vloer is natuurlijk even wennen. Het is geen dansvloer, dus hij veert niet mee… Het is heel anders dan in het theater. Je hebt geen coulissen waarin je kunt wegduiken, je bent constant op het toneel. Dat doet mentaal wel iets met je. Je bent je ervan bewust dat je van alle kanten bekeken wordt. Het publiek ziet gewoon alles!’

DE TOESCHOUWER

Joke Provoost van Dance Centre Dazzle in Middelburg: ‘Ik ben fan van Conny vanaf het begin. Ooit heeft ze in mijn eigen balletschool een voorstelling gemaakt en sindsdien hebben we zo’n goed contact. Locatievoorstellingen hebben een bijzondere sfeer, door de mogelijkheden en beperkingen. Soms trekt ze zo’n voorstelling later door naar het theater. Dan gaan de zijcoulissen weg en wordt de belichting teruggebracht naar de zijkant van het toneel om een zo groot mogelijke ruimte te creëren. Drie, vier keer een voorstelling zien, is voor mij normaal. Vaak gaan we met de hele dansschool. Voor ons is het een beetje de accu opladen, zo aan het eind van het seizoen.’

Dit artikel is eerder verschenen in dansmagazine 3/2016